เราออกจากมุยเน่ตอนช่วงบ่ายฮ่ะ หลังจากแวะเติมพลังกันด้วยอาหารมื้อกลางวันเสร็จ ก็ยิงยาวจาก เมืองฟานเถียตไปจนถึงเมืองดาลัดเลย
เส้นทางไปดาลัดนั้น หน้าตาจะคล้ายกับทางที่จะไปทางเหนือของบ้านเรา คือลัดเลาะไปตามไหล่เขาเรื่อย ๆ และด้วยความเร็วปานแสง (เหร๋ออ ??) คือไม่เกิน 60 กม./ชม.เช่นเดิม T^T เราจึงใช้เวลากว่า 5 ชั่วโมง กว่าจะกระดุ๊บกระดิ๊บมาถึงดาลัดได้
เมืองดาลัด นั้น เป็นเมืองที่ไ้ด้ขึ้นชื่อว่า เป็นเมืองแห่งดอกไม้และหุบเขาฮ่ะ และด้วยเหตุที่เมืองถูกโอบล้อมด้วยภูเขาจึงทำให้มีสภาพอากาศที่หนาวเย็นเกือบตลอดทั้งปี แถมยังอุดมด้วยไม้ดอกไม้ประดับและพันธุ์ไม้นานาพันธุ์อีกด้วย
นอกจากสภาพอากาศที่หนาวเย็นถึงใจนักเดินทางที่ได้มาเที่ยวที่นี่แล้ว สภาพบ้านเรือนของที่นี่ยังสวยงาม กระจุ๋มกระจิ๋ม แตกต่างจากสภาพบ้านเมืองแท้ ๆ ของชาวเวียดค่อนข้างเยอะเลยทีเดียวค่ะ เนื่องจากเมืองนี้สร้างขึ้นสมัยที่ฝรั่งเศสได้เข้ามาปกครองเวียดนามและต้องการหาเมืองที่มีสภาพอากาศเย็นสบายเพื่อใช้เป็นที่อยู่อาศัย ชาวฝรั่งเศสสมัยนั้นจึงได้เลือกเมืองดาลัดซึ่งเป็นเมืองที่ทั้งมีความสวยงามตามธรรมชาติและมีสภาพอากาศที่หนาวเย็นคล้ายกับฝรั่งเศสมากที่สุด สภาพบ้านเรือนและสถาปัตยกรรมต่าง ๆ ภายในเมืองนี้จึงได้รับอิทธิพลมาจากฝรั่งเศสแทบทั้งสิ้น (ดาลัดนั้นเคยเป็นเมืองหลวงของสหพันธรัฐอินโดจีน ซึ่งเป็นอาณานิยคมของฝรั่งเศส เมื่อประมาณปลายศตรวรรษที่ 19 )
วันนี้แม้ว่าจะใช้เวลาเดินทางจากมุยเน่มาเกือบ 5 ชั่วโมง แต่ที่สุดเราก็มาถึงเมืองดาลัดในเวลาที่ฟ้ายังไม่มืดจนได้..(ขอยาลมยายหน่อย เอิ่กกก..)
เวลาพอ..กำลังใจพอ..หมู่เฮาชาวคณะพากันไปเซิ้งกระติ๊บหน้าสถานีรถไฟดาลัดเป็นการเซิร์ฟ ๆ ดีกว่านิ อิอิ..
สถานีรถไฟดาลัด นั้น ถือว่าเป็นสถานีไฟที่เก่าแก่ที่สุดของ เวียดนาม และอินโดจีนทีเดียวค่ะ สถานีรถไฟแห่งนี้สร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ 1932-1938 โดยชาวฝรั่งเศส มีความยาวของเส้นทางทั้งสิ้น 84 กิโลเมตร แต่ปัจจุบันได้เปิดให้บริการเฉพาะนักท่องเที่ยวเพื่อใช้เที่ยวชมความงามตามธรรมชาติของเมืองดาลัดน่ะนะคะ เส้นทางที่รถไฟเดินนั้นปัจจุบันจะอยู่ที่ 7 กิโลเมตรค่ะ โดยมีสถานีปลายทางอยู่ที่วัดที่ทำจากกระเบื้องทั้งหมด (เสียดายที่ไม่ได้นั่งรถไฟอ่ะ >0<)
เท่าที่ทราบมาในแต่ละวันจะมีรถไฟที่ออกจากสถานีดาลัดไปตามเส้นทางท่องเที่ยวจนถึงวัดที่ทำจากกระเบื้อง 5 เที่ยวด้วยกันนะคะ คือเที่ยว 7.45 น. ,9.59 น. ,11.55 น. ,14.00 น. ,16.05 น. ซึ่งในแต่ละเที่ยวก็จะมีเวลาให้ผู้โดยสารได้ลงเดินเล่นที่สถานีเมืองปลายทางประมาณ 30 นาที แล้วก็จะแล่นกลับมา ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 20 นาทีค่ะ
ช่วงที่ไป เค้ามีถ่ายพรีเวดดิ้งกันดั้ว..รอตั้่งนานคู่นี้ก็ไม่หนีไปจากหัวขบวนรถไฟซะที อิชั้นก็เลยตัดสินใจเก็บภาพแม่นางกับหวานใจมาด้วยซะเลย นี่แน่ะ !! 555+~~~
เดี๋ยวเย็นนี้เข้าที่พักแล้วพรุ่งนี้เรามาตะลุยดาลัดกันต่อนะคะ
