วันจันทร์ที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2556

อำลาดาลัด

เช้านี้เราถูกปลุกกันตั้งแต่เช้าค่ะ เนื่องจากตกลงใจกันว่าจะรีบ เดินทาง ออกจาก ดาลัด มุ่งหน้าสู่ โฮจินมินห์ ซึ่งอยู่ห่างออกไปราว ๆ 300 กว่ากิโล ซึ่งระยะทางเท่านั้นหากเป็นเมืองไทยเรา ขับรถกันแค่ไม่ถึง 2-3 ชั่วโมงก็ถึงละ แต่สำหรับ เวียดนาม มันไม่ใช่อ่ะ..>0< เนื่องจากกฎหมายจราจรเค้าแปลกมาก คือกำหนดให้รถยนต์นั้นใช้ความเร็วได้ไม่เกิน 40 กม./ชม. ในเขตตัวเมือง และไม่เกิน 60 กม. / ชม. ซึ่งอันนี้ไม่รวมสภาวะการที่ทำให้รถต้องขับช้า เนื่องจากฝูงปลามอเตอร์ไซค์ที่ขับกันเป็นแพทั้งในเมืองและนอกเมืองนะ คิดดูสิ ขนาดตอนขามาจากโฮจิมินห์ เรายังต้องนั่งรถมากว่า 7 ชั่วโมงเลย หุหุ อะไรจะขะไหนหนาด (พอดีรถมันมาติดหนึบอยู่ตรงแถว ๆ นิคมอุตสาหกรรมชานเมืองโฮจิมินห์น่ะค่ะ คลานกระดึ้บ ๆ อยู่หลาย ชม.เหมือนกัน T^T ช่างน่าสงสาร) สรุปก็คือ หากเราเดินทางออกจากดาลัดช้า ก็น่าจะไปถึงโฮจิมินห์ช้าด้วย และส่งผลให้เราอาจไม่ได้ ช้อปปิ้งที่ตลาดเบนถัน หรือไปไม่ทันเที่ยวบินที่จะกลับบ้าน


ถามว่าจริง ๆ แล้วการเดินทางจาก โฮจิมินห์ มา ดาลัด เนี่ย มาทางอื่นนอกจากทางรถยนต์ได้มั้ย คำตอบก็คือได้ค่ะ..เราสามารถเดินทางด้วยเครื่องบินจากโฮจิมินห์มาดาลัดได้เลย ซึ่งจะช่วยย่นระยะเวลาได้มาก และทำให้เราสามารถมีเวลาเที่ยวในเมืองดาลัดได้หลายที่กว่า แต่ก็อ่ะนะ ทัวร์ที่อิชั้นมาด้วยครั้งนี้ไม่ได้ใช้การเดินทางโดยเครื่องบินภายในประเทศฮ่ะ แต่ใช้วิธีหอบลูกทัวร์ปุเลง ๆ ข้ามจังหวัดไปมา ซึ่งก็เข้าใจว่าอาจจะเป็นเพราะเราต้องแวะเที่ยว ทะเลทรายมุยเน่ ที่ จ.ฟานเถียตระหว่างทางตอนขามาด้วยรึเปล่า ก็เลยทำให้ต้องเดินทางด้วยรถ แต่อิ่ตอนขากลับนี่สิ ทำไมถึงไม่จองเครื่องขากลับให้เลยหนอ ลูกทัวร์จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปเปล่า ๆ เกือบวัน เสียดายตรงนั้นล่ะ


ดาลัด นั้นเป็นเมืองน่าเที่ยวค่ะ แม้ว่าปัจจุบันนี้จะกลายเป็นเมืองที่พลุกพล่านเพราะต้องรองรับนักท่องเที่ยวปีละหลายล้านคน แต่สุดท้ายแล้ว ด้วยสภาพภูมิอากาศและทำเลที่ตั้งที่ดี บ้านเรือนน่ารัก และมีที่เที่ยวหลากหลาย ทำให้ดาลัดกลายเป็นขวัญใจของทริปนี้สำหรับหลาย ๆ คนไปในที่สุด อิชั้นว่าคราวหน้าจะมาเดินเก็บที่เที่ยวที่ยังไม่ได้ไปเยือนในเมืองดาลัดต่ออ่ะนะคะ แต่ก็คงจองตั๋วต่อเครื่องมาเอง คราวนี้น่าจะเที่ยวได้หมดจดและมีเวลาแทะเล็มดาลัดได้หลายที่กว่า ^0^/

เราเดินทางมาถึงโฮจิมินห์เอาตอนบ่ายโขมากแล้วค่ะ โชคดีที่ขากลับรถไม่ติดเท่าไหร่ เลยช่วยย่นเวลาไปได้ค่อนข้างมาก พอมาถึง น้องซินไกด์ที่น่ารักของเราก็พาไปปล่อยลงที่ ตลาดเบนถัน ก่อนเลย ตลาดเบนถันหน้าตาเป็นอย่างไร มีอะไรขายบ้าง เดี๋ยวเรามาเดินเที่ยวกันต่อในตอนหน้านะคะ



เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai