เมื่อยจุง ๆ เลยนะคะที่รัก....
...เย้ย..5555+
เรายังคงจุดเทียนเวียนวน เรามาหลายคนวนเอ๋ยวนเวียนกันอยู่ใน วัดเขาหลิงซาน แห่งเมือง อู๋ซี นะคะ (เริ่มหอบแดร่กแระ >.< อุอุ)..งานนี้อิชั้นคะเนดูจากพื้นที่และระยะทางที่ต้องเดินเที่ยวชมบริเวณวัดดูแล้ว คาดว่าน่องจะโป่งน้อง ๆ พี่สามล้อถีบออกมาอีกราว 0.05 ซม.ฮ่ะ..โป่งไม่โป่งเปล่า ตกกลางคืนมันจะปวดด้วยรึเปล่านี่สิ งานนี้อิ่ป้าจะุหันหลังกลับก็ไม่ได้ละ ก็ลากสังขารเดินกันไป เอ้า..เดินก็เดินฟระ.. T^T
เดินผ่านพ้นลานน้ำพุมาได้หน่อยนึงก็เข้าสู่ส่วนของสถาปัตยกรรมที่จัดสร้างขึ้นในลานเผยแพร่พระพุทธศาสนาฮ่ะ
ที่เห็นเป็นเสาวสูง ๆ และมีรูปราชสีห์หรือสิงห์แกะสลักหันหลังชนกันอยู่ 4 ตัว นั่นก็คือเสาอโศกน่ะนะคะ เสาอโศกนี้จัดสร้างขึ้นเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของพระพทธศาสนา โดยมีความเป็นมาว่าเมื่อครั้งอดีต พระเจ้าอโศกมหาราชท่านได้ทรงสร้างขึ้นเพื่อถวายเป็นพุทธบูชา และที่มีราชสีห์สลักอยู่บนหัวเสา ก็เพื่อแสดงให้เห็นว่าคำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ได้แผ่ไพศาลไปไกลดุจเสียงคำรามของราชสีห์นั่นเองค่ะ
หลุดจากลานเสาอโศกไป คราวนี้ก็จะไปถึงในส่วนของบันไดอันสูงลิบลิ่วที่จะขึ้นไปสักการะบูชาพระใหญ่แห่งเขาหลิงซานกันบ้าง แต่ก่อนที่จะขึ้นบันไดไป เราก็ยังสามารถที่จะแวะกราบไหว้บูชาพระหัตถ์จำลองของพระใหญ่หลิงซานต้าฝ๋อกันได้ก่อน ซึ่งพระหัตถ์นี้ทำด้วยโลหะสัมฤทธิ์เช่นกัน ตั้งอยู่ทางด้านซ้ายของพระใหญ่น่ะนะคะ
ว่ากันว่าบริเวณใจกลางฝ่ามือจำลองขององค์พระใหญ่หลิงซานนั้นสื่อถึงความปราถนาที่จะให้โลกนี้สงบสุขค่ะ ดังนั้นจึงจะเห็นว่ามีผู้คนมากมายจากทั่วสารทิศที่มาไหว้พระทำบุญที่นี่ แวะกราบไหว้บูชาและลูบบริเวณใจกลางฝ่ามือของพระหัตถ์จำลองเพืี่อความเป็นสิริมงคลของชีวิตกันอย่างล้นหลาม
ดูขนา่ดของฝ่ามือเมื่อเทียบกับขนาดของผู้คนแล้ว ก็เชื่อว่าใหญ่จริง >.<.....สาธุ..
เรายังขึ้นไปไม่ถึงตีนบันไดขององค์พระใหญ่เลย ในตอนหน้าของบล็อกทิปถูกใจ เราจะมาแวะไหว้พระสังกัจจายซึ่้งประดิษฐานอยู่ทางเบื้องขวาขององค์พระกันก่อน แล้วกลับมาพบกันได้ใหม่ในครั้งหน้านะคะ
เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai
