เดินละห้อยละเหี่ยจากปากทางเข้าของ วัดหลิงซาน ผ่านซุ้มประตูของทางวัดมาสองซุ้ม ที่สุดเราก็มาถึงบริเวณลานแสดงน้ำพุที่มีชื่เสียงของทางวัดจนได้ค่ะ
ที่ตั้งตระหง่านใหญ่โตรโหฐานอยู่กลางลานนั่นก็คือดอกบัวซึ่งอยู่ใจกลางบ่อน้ำพุน่ะนะคะ ซึ่งตรงจุดนี้ไกด์ท้องถิ่นแจ้งมาตั้งแต่หน้าประตูแล้ว ว่าจะมีการแสดงน้ำพุช่วงเวลาบ่ายสองของทุกวัน วันละหนึ่งรอบ ดังนั้นเราจึงมีเวลาเดินไปนมัสการพระใหญ่ที่เห็นลิบ ๆ นู้นก่อน (อิชั้นแอบท้อเล็กน้อย มืิอไม้สั่นเพราะวิ่งไปถ่าย(รูป)ไปโดยไม่ได้ท้องเสียมาตลอดทาง 555+ T^T)
ณ.จุดนี้ อิ่ป้านี่ก็ขอแวะทำแต้มอีกแล้ว >0</
ระหว่างทางก็ชื่นชมความหล่อ..เอ๊ย..ความงามของสถานที่ไปเรื่อย ๆ ค่ะ ภาพบนนั้นก็คือนักท่องเที่ยวชาวอะไรก็ไม่รู้ยืนให้อาหารนกเค้าแมว เย้ยยย...นกพิราบอ้วนอยู่ฮ่ะ..ขอบอกว่านกมันเชื่องมาก อิชั้นแอบสงสัยว่าไอ้ที่มันไม่บินหนีก็อาจจะเป็นเพราะว่าไขมันมันจุกอกจนบินไม่ขึ้นแล้วก็เป็นได้
มาถึงจุดที่น่าสนใจจุดที่สองค่ะ นั่นก็คือจุดที่มีประติมากรรมภาพแกะสลักย่อเรื่องราวพุธประวัติขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตั้งแต่ทรงออกผนวชระเรื่อยมาจนถึงทรงตรัสรู้เลยทีเดียว รายละเอียดสวยงามครบถ้วนน่าตื่นตาตื่นใจ ชาวจีนนี่ลองตั้งใจทำอะไรแล้วก็ไม่แพ้ชาติใดในโลกจริง ๆ
สวยงามมาก ๆ เลย ถ่ายรูปพอให้รู้ว่ามาถึงแล้วสักเล็กน้อยเนาะ...เอิ่ม..เหมือนเช็คจุด RC เลยแฮะตรู..
ณ.จุดนี้อนุญาตให้ไปดื่มน้ำปัส..เอ๊ย..เข้าห้องน้ำได้ตามสะดวกค่ะ แล้วเรามาเดินเที่ยวชมความงามอลังการของวัดกันต่อในครั้งหน้านะคะ
เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai
