วันอังคารที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

ไหว้พระใหญ่แห่งวัดเขาหลิงซาน ตอนที่ 2



ต้องพยายามเตือนตัวเองไม่ให้ขี้เกียจเขียน 555+ เพราะทริปใกล้งอกเต็มทีละ ขืนหมักเรื่องเที่ยวเอาไว้นาน ๆ อิชั้นคงลืมมันก่อนแน่ ๆ T^T

อ่ะ..มาจะกล่าวบทไปเมื่อคราวที่แล้ว อิชั้นพาทุกท่านมาทำความรู้จักกันคร่าว ๆ เกี่ยวกับ วัดหลิงซาน แห่งเมือง อู๋ซี กันไปบ้างแล้วน่ะนะคะ และก็อย่างที่หลายคนทราบ (แน่ใจเหรอว่าหลายคนเค้าทราบแล้ว 555+) ว่าที่วัดแห่งนี้เป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธรูปโลหะองค์ใหญ่ ที่มีความสูงถึง 88 เมตร และมีน้ำหนักมากกว่า 700 ตันเลยทีเดียว ดังนั้นที่นี่จึงเป็นทั้งสถานที่ท่องเที่ยวและสถานที่ที่คนจีนและผู้มาเยือนตั้งใจมาเยี่ยมชมกันน่ะนะคะ

ต้องขอบอกว่าวัดหลิงซานแห่งนี้เป็นวัดที่มีพื้นที่กว้างขวางมากกก..ถึงมากที่สุดเท่าที่อิชั้นเคยเดินมาเลยฮ่ะ จากข้อมูลของไกด์ท้องถิ่นที่ให้มา ทราบว่าที่นี่มีพื้นที่มากถึง 7 หมื่นตารางเมตรกันเลยสองที (บรรทัดข้างบนนั้นมีเลยทีเดียวไปแล้ว หนูกลัวซ้ำ..เย้ย..) โดยแบ่งพื้นที่แต่ละโซนทำการสร้างสถาปัตยกรรมทางพุทธศาสนาต่าง ๆ เรามาเดินเที่ยวชมกันเท่าที่เวลามีอย่างจำกัดกันนะคะ  (กัดฟันกรอด ๆ เพราะมีเวลาน้อยนิดซะเหลือเกิน)


เริ่้มกันตั้งแต่ด้านหน้าเลยค่ะ มีซุ้มประตูใหญ่ก่อนเข้าไป ซึ่งแน่นอนว่าเราต้องซื้อบัตรผ่านประตูกันซะตั้งแต่ตรงนี้ แต่เนื่องจากอิชั้นมากับทัวร์ งานนี้ก็เลยไม่ต้องจ่าย 5555+ สนุกจังตังค์อยู่ครบอีกแล้วตรู


เข้ามาด้านในแล้วค่ะ ทางด้านขวามือก่อนจะข้ามสะพานเข้าไปยังส่วนที่มีสถาปัตยกรรมทางพุทธศาสนาที่มีชื่อเสียงอยู่ มีออฟฟิศขายตั๋วรถไฟฟ้าสำหรับนั่งเที่ยวชมรอบบริเวณด้วยนะ อิชั้นว่าดีเหมือนกัน เพราะจากที่คะเนดู วัดแห่งนี้มีพื้นที่กว้างขวางเอามาก ๆ แถมยังแบ่งโซนสถาปัตยกรรมออกเป็นตั้งสองฝั่ง คือ จากทิศใต้ถึงทิศเหนือ แบ่งกลุ่มสถาปัตยกรรมเป็นฝั่งตะวันออกและตะวันตก ถ้าใครแข้งขาไม่ดีไม่แข็งแรง ก็เห็นทีจะเดินกันขาลาก ไปไม่ไหวกันแน่ ๆ >0<


ที่เห็นลิบ ๆ อีกฝั่งของสะพานที่ต้องข้ามไป ก็คือซุ้มประตูอีกชั้นหนึ่งฮ่ะ..แต่ขออิ่ป้าถ่ายรูปไว้เป็นที่ระทึกหน่อยนะคะ คริ คริ..


เข้ามาแล้วเจอรอยพระบาทสัมฤทธิ์จำลองค่ะ มีนักท่องเที่ยวและผู้แสวงบุญโยนเหรียญเอาไว้ภายในด้วย เท่าที่สังเกตดูเหรียญก็มีจากหลายมุมโลกอยู่เหมือนกัน


คะเนดูจากสายตาแล้ว..คุณพี่เห็นถึงความไกลของพระใหญ่แห่งวัดหลิงซานที่อยู่ห่างจากซุ้มประตูมั้ยคะ อิชั้นว่าจากปากทางเข้า ไปจนถึงพระใหญ่นู่น คงกินระยะไม่น้อยกว่า 1 กม.แน่ ๆ เยย ฮือออ..ตรูจะเดินไหวมั้ยล่ะเนี่ย Y^Y



เอ้า..หลวมตัวเดินเข้ามาละ ก็คงต้องก้มหน้าก้มตาเดินต่อไป แดดก็ร้อน ลมก็แรง แต่ขืนหยุดเดิน เวลาที่ไกด์ให้ก็คงไม่พอจะเดินได้ทั่วถึงแน่

ชักเริ่มยาวละ...ยกยอดไปเดินเที่ยวกันต่อในครั้งหน้าละกันนะ ^^



เรื่องและภาพประกอบโดย Pacharawalai